Stara Lubowla i okolice
Muzeum Lubowlańskie – Skansen Lubowelski
Mieszkańców okolic Starej Lubowli przez wieki charakteryzowała wielonarodowość, co znalazło swoje odbicie w różnorodności architektury ludowej. W roku 1985 pod zamkiem otwarto muzeum etnograficzne, która obecnie składa się z 25 obiektów. Najcenniejszą budowlą jest drewniana cerkiew grekokatolicka pod wezwaniem św. Michała Anioła z roku 1833, przeniesiona tutaj z pobliskiej szariskiej miejscowości Matysová,. Zaliczana jest do typu trójprzestrzennych cerkwi łemkowskich regionu wschodniokarpackiego. Jej częścią jest ikonostas z dekoracyjną barokowo-klasycystyczną, drewnianą, trójpoziomową architekturą. Ikony we wnętrzu są starsze niż sama cerkiew i pochodzą z XVII i XVIII wieku.
Wśród obiektów w skansenie przeważają drewniane budynki mieszkalne z pierwszej ćwierci XX wieku. Oprócz nich znajdują się tutaj obiekty gospodarcze, które były częścią gospodarstwa (stodoły, stajnie, spichlerze). Daleko od osad budowano w przeszłości sezonowe mieszkania polne (majdany), które również stanowią część muzeum etnograficznego. Z budynków technicznych można zobaczyć drewnianą kuźnię, młyn oraz warsztat stolarski.
W poszczególnych domach mieszkalnych pokazano, jak dawniej mieszkali ludzie. W trzech obiektach odtworzono izby podczas uroczystości rodzinnych lub obrzędów. W trakcie głównego sezonu turystycznego w amfiteatrze są organizowane występy zespołów ludowych, a na terenie skansenu rzemieślnicy pokazują rzemiosło ludowe z okolicznych wsi.
